دیود نورگسیل ارگانیک
دیود نورگسیل ارگانیک (OLED) یا اُلِد، نوعی دیود نورافشان (LED) است که در آن لایهٔ الکترولومینسانس، یک لایهٔ بسیار نازک (Film) از ترکیبی آلی است که در واکنش به جریان الکتریکی، نور منتشر می‌کند. این لایهٔ نیمه‌هادی آلی بین دو الکترود قرار دارد که حداقل یکی از آن‌ها شفاف است.
OLED برای ساختن نمایش‌گر دیجیتال در دستگاه‌هایی مانند تلویزیون، مانیتور کامپیوتر، تلفن همراه، کنسول‌های بازی دستی و چراغهای روشنایی استفاده می‌شود.
نمایش‌گر OLED بدون نور پس‌زمینه کار می‌کند زیرا خود، نور تولید می‌کند.
بنابراین، OLED می‌تواند رنگ عمیقاً سیاه را نشان دهد و نازک‌تر و سبک‌تر از نمایش‌گر کریستال مایع (LCD) است. در نور محیطی کم (مانند اتاق تاریک)، نمایش‌گر OLED نسبت کنتراست بیشتری نسبت به LCD دارد. به عبارت دیگر، OLED عمق رنگ بیشتری دارد.نمایش‌گر LCD همیشه به نور پس‌زمینه (Backlight) نیاز دارد؛ این نور با استفاده از لامپ‌های فلورسنت کاتد سرد (CCFL) یا (LED) تولید می‌شود.عملکرد نمایش‌گرهای OLED اساساً با نمایش‌گرهای LCD متفاوت است.
لایه‌های تشکیل دهنده OLED
- لایه محافظ
- کاتد: ترمینال منفی گسیل الکترون
- لایه ارگانیک: دو لایه رسانا و گسیل‌کننده نور
- آند: ترمینال مثبت گسیل الکترون
- ساطع‌شدن نور از خود OLED و نیازنداشتن به منبع نور پس‌زمینه، مهم‌ترین برتری نمایش‌گر OLED بر (LCD) است، که باعث کاهش مصرف انرژی و همچنین ضخامت و وزن کمتر OLED شده‌است.
- لایه LCD شدت نور پس‌زمینه را گرفته و با نشت نور به سلول‌های مجاور باعث کاهش کنتراست می‌شود. اما OLED با تولید مستقل نور در هر پیکسل، علاوه برنداشتن مشکل زاویه دید مانند LCD، تصاویری شفاف با کنتراست عالی نمایش می‌دهد.
- سرعت پاسخ‌گویی OLED بسیار بالاست و برخلاف LCD مشکل واماندگی (Lagging) و محو شدن تصویر (Blur) در نمایش صحنه‌های سریع را ندارد.
به‌طور کلی OLEDها در جهت توسعهٔ بسیار مثبتی قرار گرفته‌اند و در حال حاضر تایل‌های شیشه‌ای OLEDها تا اندازه‌های 15×15 cm و با پاشش نوری یک جهته در دسترس‌اند. سطح بهره‌وری نوری OLEDها هم‌اکنون بین ۳۰ تا 60 lm/w است
